Þirazesi kaymýþ mizanýn ve bugün ay,
Tütsülü bir billuriyeye iþlenmiþ vitray.
Alacadan yeniceye patikalarda kesafet;
Lal kubbeye geceden yaldýzlar emanet.
Koþ. Dur. Arkana bak ve otur bilahare,
Zinhar gece, seni sen eyleyen bir ayine…
Hava katý, toprak nefessiz, buhurlu bir eyyam,
Nefes, üzerine tunçla dikilmiþ cellabyan!
Gâhî sen, laedri bir hýfzýn koltuk altýnda,
Ýnfilak eden ziyalarýn zayisine yasýnda;
Lakin ben tarumar ettiðim bir bulutun içinde,
Paçalarým ýslanmadan uçup gitmek peþinde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.