kondularýn hüznü yayýlmýþ geceye
bir aðaç gölgesinde uyuyor rüzgar
netameli kuþlar geçiyor ülkeler yorgunu
her þey yüksek katlý kalabalýklar için
kazanan ve kaybeden ayný tarafta
uçaklar, planörler ve savaþlar
hani sesini duysam diyorum
yüreðimin gazi mahallesi olacaksýn, çaresiz
hem arabesk hem protest okunacak bu þiir sevgilim
-þu þairler ne kadar da barbar
kediler öpüþme seanslarýna ara veriyor
biliyorum mart deðil mevsim
hani sesini duysam diyorum
yine arabesk bir sorun var
ama severiz araplarý
bizimkilerden daha çok
þiir biraz da hüzün kokmalý mý dersin
ahh hiçbiriniz medeni deðilsiniz
ilk dersimiz :
süreya yazýlýr süreyya okunur
-bütün amerika parçalarýnda, gezi dahil deðil
hani sesini duysam diyorum
ismini bilmediðim herhangi bir kadýn gibi
belki cumhuriyet yeniden ilan edilir
ilk þiirimi yazar, þiiri býrakýrým
boyuna susar kasýklarýn
seni öpmek gibi bir baþlangýçtýr sesin
yollar yeni rengine alýþadurur
anlamý kalmayan tek soru bir þiir olur
diskolarda devrimci marþlar çalýyor
sanýrým kýyamet koptu
-tanrým yaþýyor musun ?
bir yere yazmadýlarsa
hatýrlamayacak hiç kimse adýmý
eðer kalmadýysa yüzüm
buðulu bir fotoðrafta
ey manzarasý sabahýndan sýyrýlýp gelen kadýn
hani sesini duysam diyorum
büyüyeceksin içimde
salýncaklar kuracaðým
hera’nýn bizi kurbaða yapacaðý yerde
bana kardeþliði öðretecek
üç maymun bin þair
önce kelimenin içini doldurun ulan
þiirin deðil
-edip abi; mendil öldü
hani sesini duysam diyorum
burdan ötesi yalnýzlýk olacak
aþksýz devam edeceðim
bakýþlarýn kirlenmesin diye
kýrmýzý bir þiir sereceðim gözlerine
ilk kez direniþ düzeninde yol alan
bir ordu gibi tutulacak
ellerim ve ayaklarým
ayaklarým ve ellerim
-hepimiz turgut uyar’ýn askerleriyiz*
ben de ben de...
Irmak - Aðustos / 2013
*Emrah Serbes