TEK TANRILI İKON
Üstümdeki þehri süpürdü kediler
lav kükürt biraz gece döngüsü
sesine lal bir kibrit biraz ay ýþýðý
avuçlarýmda gülümseyen akþam ölüsü
Dedim ki ulan neyine gerek þiir senin
mesela palyaço ol
ya da bir ceviz aðacý- yanmýþ kirpiklerinden
bak mesela yontu da olabilirsin hani þu
aðlayan yaðmurun altýnda düþ biriktiren
Eskimiþ hüzünlerden yaptýlar Züleyhanýn yüzünü
ben o zaman masaldým bir köy evinde
unutan bir daha hatýrlamadý, giden gelmedi
ve firak sýzdý çatlayan yarlardan
En çok ben öldüðümden midir
tanrýnýn gözleri lam elif
Derken- beyinomirilik düþmesi
kalbin usundan suya bakmak
suretime çarpan mellun töz
yanma kültü kül kum raþe
Elini ver raþe
titreyen sözcükler getirdim sana
Üç aðaç güncesi týrnaklarýmýn arasýnda
kanayan rüzgarým dedim tut beni
beni tut lila eðilmesin sefenk’s in gölgesi
Þimdi kendi gölgemde soluklanayým
sonra öldüreceðim putlarý...
cc_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.