siliniyor
bilinmezliðin tüm ezberleri
yanýk sessizliklere çarpýyor benliðim
uzanýyorum maðlubiyetin kollarýna
uyutuyorum çýðlýðýn zincirlerini
rüyalara dalýyorken
benliðimdeki gölgeler
sanki
haykýran masallar gibi
yýldýz biriktirecek evrendeki hasret
toplanýyor
ruhumun nasibini almýþ hisleri
uyandýrýyor sessizliðin sürgülerini
belirginleþiyor hüznün iniltileri
tenhalýðýn göz kapaklarýnda son buluyor
bulut mürekkeplerin parmak alfabeleri
birden
aþk düþüyor gökyüzünün eteklerinden
siliniyorum ben
gerçi biliyorum
tanýmsýz deðerler gibi özü titreþimdir özlemenin
o yüzden
hep çýplak bir benlikle diledim beklentilerimi
ve doðdum tekrar
ölümü bilmeden…..
….