Doðdum doðalý þu yalan dünyanýn
Bitmeyen dertleri yoruyor beni.
Zenginle barýþýk olan dünyanýn
Sadece yoksulu soruyor beni.
Varlýk cepte deðil, gönülde imiþ
Ebedi dost uzak bir ilde imiþ
Esas alýþveriþ sanalda imiþ
Riyakâr dostluklar vuruyor beni.
Bazýlarý var ki; adamdan saymaz
Ýnlesem sesimi kulaðý duymaz
Hakk’a mutmainin ayaðý kaymaz
Þükrolsun her yerde koruyor beni.
Sorsam dost dostunun ayak baðý mý?
Yoklukta eriyen yürek yaðý mý?
Geçirmiþ olsam da o toy çaðýmý
Hatýrda kalmamak kýrýyor beni.
Sor ki; senin boþ bir zamanýn mý var?
Dertle uðraþmaktan amanýn mý var?
Dosttan beklediðin gümânýn mý var?
Dedikçe, duyanlar yeriyor beni.
Siz yokken önümde kýrýk bir masa
Sessiz muhabbetin konusu tasa
Azrail dolaþýr elinde âsâ
Gittiði her yerde arýyor beni.
18aðustos2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN