Herkes gidiyor buralardan, Ben hüzünleniyorum! Sen de gidiyorsun, Aðlýyorum... Sana emanet ediyorum, Kalbimi ve nefesimi, Geçmiþimi, sevgimi... Göreceðim elbet seni yeniden. Fakat, içimde bir burukluk var. Kendimi buna mecbur hissediyorum, Aðlýyorum...
Gece yarýsýna on var saat. Ürperiyor dallarýnda yapraklar. Yalnýzým kör karanlýkta, Bir baþýma ve sensiz...
Uzuyor derinlikleri yýldýzlarýn. Ben, uçsuz bucaksýz, Dipsiz bir kuyudayým. Duymuyorum kalbimin sesini, Belli ki atmýyor, çaresiz. Iþýða hasret gönlüm, Sen giderken, Bir baþýna ve sensiz...
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.