HASRET

Meltem rüzgârý esiyor, bak!
Neden solmuþ bu taze güller?
Hangisine sorsam, yolunu gözler,
Ve hasretle, dönmeni bekler...

Bir gün gitti dediklerinde,
Yeni güne açmadý pembe güller.
Biliyor musun, onlar da benim gibi,
Buna inanmak istemediler...

Ben seni, yangýnlardan kopardým, aldým,
Ellerimi kor ateþlerde yaktým.
Bile bile yaktým da kül ettim,
Derdim küllerimi sana, toprak eyledim...

Ateþ çiçeðimsin, sebebim...
Baðrým yanýyor, kederliyim.
Düþlerim yanýyor, hayallerdeyim.
Yüreðim kanýyor, ellerdeyim.

Þimdi bu topraklar suya hasret,
Bitsin bu ayrýlýk, insaf et.
Gel de dallarýmda çiçekler açsýn,
Gözlerim deðil, bulutlar aðlasýn...

Biz hâlâ býraktýðýn bu yerde,
Penceremde solmuþ çiçeklerle,
Aþkýnla dolan kalplerimizle,
Geleceðin günü bekliyoruz, hasretle...


MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti

Sosyal Medyada Paylaşın: