Orda

Alnýmýn teriyle soðutsam da gözyaþlarýmý,
Bir el aþaðý çekiyor omuz baþlarýmý...

Ölümü yaþadým ben, daha ölmeden.
Kendi tabutumu yüklerken sýrtýma
Geleceði bir gemi misali demirledim rýhtýma.
Cenazemi kaldýrdýk tek tük garibanla.
Öyle bir yaðmur boþaldý ki yüzüme, vücuduma.
Parçam, vücudum!
Beni de dünküler gibi halatla indirdiler sanki ama
Ama ben onlar gibi bir türlü alýþamadým tahtama!

Sonra bir rüzgarla açýldý gözkapaðým.
Anladým ki ben ölmedim, uyanacaðým.
Uyanýp da çýkacakken tabutun içinden
Meçhulde bir boþluða saplandý bacaðým.

Mezarý aþtým ama izim hala orda...
Dönüp gözyaþlarýmla bakýyorum enkaza;
Bana nasýl da benzerdi
Kýzým hala orda...

Yitik Peri-Ayþegül SAÐLAM

Sosyal Medyada Paylaşın: