Sürgün bir gecenin bitiminde baþlar
Yeni doðan güne masumca sarýlmalar
Yokuþ aþaðý kayar hayaller,
Hayaller yalnýz,
Hayaller ýssýz…
Bir gelin geçer kader harabesinden
Üzerinde siyah gelinlik
Sonra kararýr gölgesi aydýnlanmayan yürek
Mahrem düþlerin hapishanesinde
Tutuklu ve yasaklý sevgilere…
Bizim dilek aðaçlarýmýz vardý eskiden
Ve adýmýzýn baþ harfleri
Çýnar aðaçlarýnýn yýllanmýþ gövdesine kazýlý
Sonra bir gün yýktýlar sevdalarý
Kökü ayrýlýnca topraktan, devrildi umutlar
Eskimiþ mýsralarda kaldý pembe duvaklý anýlar…
Sessiz harflerle konuþurdu annem
Kimse anlamazdý zelzelesini kalbinin
Yitirdiðinden beri sesli harfleri, anlamsýzdý dünya
Ve pervasýzdý týnýsý dilin
Kara perde çekiliydi bakýþlarýna
Aðlamaktan yosun tutmuþtu gözpýnarlarý
Sulandým saðanaðýnda yýllarca, ýslandým
Yoruyordu beni sýð denizin dev dalgalarý
Ben hep o dalgalarýn esaretinde kaldým
Yaþlý teyzem unutmaz siyah beyaz kareleri
Dünkü naðme çýksa da aklýndan
Mimlenir kara sevdalar ve zifiri anýlar gecelere
Dilinde bir tekerleme,
Ya da ninni uyutan gençliðini
“Benim hiç yarýným olmadý ki…”
Kimseler duymadý, hiç kimseler
Baðýrdýk halbuki elden gittiðini sevgilerin
Bir kuþun kanadýna astým masumiyeti
Ve uçtu uzaklara, selamsýzca…
Acýlarýmý üzerime örttüm anýlarýmý ýsýtsýn diye
Bir yaným hep buzdaðý, bir yaným yaralý…
Hüzün kokan þehirlerin ýssýzlýðýnda býraktým
Pencereden bakan gözü yaþlý kýzý
Seda YÜKLER