Feleðin feraðýndan akarken hatýralar
Çarptýrýldý cezaya tüm sevdalar müebbet
Firkate üzülme dost, ýssýzým bu aralar
Gelecek bir gün vuslat, yaþlar dinecek elbet
Seyreyleyelim haydi güneþsiz gökyüzünü
Seb’ül mesana çýksak yer unutur güzünü
Alýp da yanýmýza þu sevda öksüzünü
Gidersek biter mi ki insanlýktaki afet
Dünyanýn bir ucunda savaþýn çocuklarý
Kanlarla doluyordu yüreðin oluklarý
Yalnýzca gözyaþýydý, hüzündü konuklarý
Harabe anýlarda büyüyordu sefalet
Kimi sineye çeker , susar her daim susar
Kimi de ulu orta acý zehrini kusar
Kimiyse kabuðunda can çekiþip de pusar
Yýllar yýlý görmedim böylesi bir rezalet
Sema neden karanlýk nerede þems ü kamer
Kim baðlamýþ boynuna dikenli, kalýn kemer
Gündüz bile zifiri, geceler sanki mermer
Kainatta kalmadý geçmiþteki letafet
Daðlar heybetsiz,üryan; derya ise afaksýz
Günler geceye döndü, güneþ bile þafaksýz
Hiçbir gönül görmedim iyiliðe yasaksýz
Hangi vakit çalacak kapýmýzý selamet
Kalbimin saltanatý nicedir harap, viran
Hüzün sardý çehremi, gamzelerimde hazan
Susuyorum ey dostlar sol yaným oldu talan
Çorak hayallerimde yaralý bir sükûnet…
Korkma ey dost sakýn ha bekleme üflenmez Sur
Ecel çalar kapýyý, Azrail yapmaz gurur
Yalnýz kendi nefsini düþünmek ise kusur
Manasý yok hayatýn, çoktan kopmuþ kýyamet
Seda YÜKLER