Evin caddeye bakan balkonunda, Aldým çayýmý yanýma. Bir yudum, bir yudum daha... Kýþýn içime iþleyen ayazýnda, Ankara’nýn donduran soðuðu, Bir de güvercinlerin, kanat sesleri... Ben yine geçmiþe bir yolcu... Yüzümü güldüren çocukluk anýlarý, Bir de gençliðin unutulmaz sancýlarý... Usul usul giriyor içeri, sabah rüzgârý.
Derken, Saat dokuz otuz, Bir cumartesi sabahý. Gökyüzü sonsuz mavi... Güneþ doðmuþ bak daðlar ardýnda. Dallarýn üzerinde derin bir yeþil. Erik aðaçlarý dans ediyor, Eþlik ediyor çayýrlarda gelincik. Bugün, kim hüzünlü olabilir ki...
Kýþýn ortasýnda baharý düþünmek, Kime iyi gelmez ki...
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.