muhabbeti sade aþka gark etmiþ bir aþýðýn sözüydü ’’sayfalarým senin mürekkebin iken, gözlerimde ki yokluðunun seyri neden’’
düþ uðruna düþülmüþ bir yolun mürekkebin de bulduðu hayat koyuydu bir sualin imrendiren cazibesi ile günleri tekkerrür , cevabýn yarýn olduðu
ve garip bir kentin, aþk söylemi o sokaklarýn dili hepsin de, birbirini kovalayan iki ayak izi biri gidiþin çizgisi diðeri de onun aciz olan takipçisi eskimemiþ bir türkü gibi, günün tek dönencesi
aþk tabiatýnýn inceleþtirdiði çizgi de doðrulamayan bir ufuk seyyahlýðý ve en acýsý doðru rüzgarý olmayan umut yelkeniyle dümenin yosun tutmuþ sevdalýlýðý
suyun kararan gözlerin de bile yýldýz sevdasý varken yalnýzlýðýn gözleriyle aþk muhabbeti duymak sözleri sukutla yýkayýp, yaþ olarak uzanýlamayan ellere, ellerinde yazmak
bir aralýkta yaþlanmak, adý araf mesafelerin lugatýn da ki tek sözse varmak ve bir parça topraðýn sinesin de sonsuzluk dilini yutkunmak
bir sevdanýn keþmekeþi olmuþ nefes ile sevgiliyi yaný baþýnda ki mutluluk rüzgarý edinip seher tamburu gün soluklarýný birbirine kavruk ses ile yaþamak
herþeyin basitliðin de bu hayal karmaþasýna kavuþmak can yakan bir vakit silsilesi olsa da aþktýr, aþýðýn mükellef, hayat oyunu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lafı güzaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.