AZGIN IRMAK
Kendimi bildim bileli,
Býrakmadý peþimi gölgem gibi telaþ.
Çok deðildi oysa istediðim Hüda’dan;
Bir tüneklik yuva,
Bir kaþýk helal aþ.
Bunun için dinlenmedi yýllardýr
Bu garip baþ.
Dur – durak bilmedim hiç.
Kanat çýrptým soluklanmadan.
Takýp pençelerimi savrulan yelesine
Durdurmak istedim, baþaramadým;
Akýp gitti gürleyerek avuçlarýmdan
Hem beni, hem bendini
Yýka yýka zaman.
13 OCAK 2005
( Saat 09:00 – 10:00 arasý.)
GÜNAY SARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.