TAKKE VE KEL
TAKKE VE KEL
Sanma her þeye kýlýf var,
Deve cebe nasýl sýðar?
Bir gün eser sert bir rüzgar,
Düþer takke, kel görünür.
“ Minareyi çalsam bile,
Anlayamaz kimse.”, deme.
Ya kel olma, ya gizleme,
Düþer takke, kel görünür.
Nasýl mide ! Yer, yer, doymaz!
Hiç vicdan yok, hak tanýmaz.
Yapanýn yanýnda kalmaz,
Düþer takke, kel görünür.
Mangalda kül kalmaz; üfler,
“Her þey bana , tek bana!” der.
Silleyi vurunca kader,
Düþer takke, kel görünür.
Döner devran, ömür biter,
Ne yaptýysan senle gider,
Açýlýnca Koca Defter,
Düþer takke, kel görünür!
22 ARALIK 2004
( Saat 06:00 – 07:00 arasý)
Günay Saraç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.