SAVULUN
Kalkýn gözlerimdeki perdeler,
Çýkýn kulaklarýmdaki týkaçlar,
Ellerimdeki kelepçeler, ayaklarýmdaki prangalar savulun!
Kanatlanýp yükselmek, uçmak, uçmak istiyorum.
Konulmamýþ dallara konmak,
Koklanmamýþ gülleri koklamak istiyorum.
Gün doðarken sabahlarý,
Kaldýrýp katran karasý yorganýný gecenin
Ta yüreðinin içine bakmak istiyorum.
Ne kadar kir, kötülük, dert varsa,
Bir çýrpýda süpürüp atmak,
Gecenin kuzgun karasý gönderinde,
Pýrýl pýrýl bir ýþýk, berrak bir aydýnlýk olmak istiyorum.
Gerekirse bulutlar ötesinden esip bora, tayfun, kasýrga
Düþmek istiyorum kavruk topraklara yaðmur yaðmur.
Býrakýn kolumu, kanadýmý savulun, yol almak istiyorum.
Ecel kaðnýsýný durdurmadan kapýmýn önünde,
Býrakýn yakamý korkaklýk, beceriksizlik, umursamazlýk, umarsýzlýk!
Týrtýl olup has ipekten kozalar örmek istiyorum gönüllere.
Öpmek toprak kokan nasýrlý elleri doya doya,
Masumun bükülmez dizbaðý, güçlü kol desteði olmak istiyorum.
Ve dünyanýn dört bucaðýndaki tüm çocuklarýn
Gözyaþlarýný dindirmek istiyorum.
Þöyle bir omuz verip tüm kötülüklerin kalýn surlarýna
Bir bir temelden yýkmak istiyorum.
Savulun, savulun, canavar gözlü, dev aðýzlý, ejderha dilli ne varsa,
Hepiniz, savulun!
Ýnsan gibi insan olmak istiyorum!
31 ARALIK 2005
( Saat 09.00 _ 10.30 arasý.)
GÜNAY SARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.