ANNEMİN MENZİLİNİ KAPATMAYIN
Hayatta þiir yazarak anlatamayacaðým bir sevgi varsa,
Anne sevgisidir...
Seni çok seviyorum anne,
Ýyiki varsýn iyiki yanýmdasýn...
Bütün annelere ve anneme sevgilerimle...
ANNEMÝN MENZÝLÝNÝ KAPATMAYIN
Suçüstü yaptým acýlarý,
Yakaladým annemin kalbini inceliyordu,
Delik deþik etmiþti gözyaþlarýný,
Öyle savunmasýz duran annemin kalbini.
Sonra eli ayaðý dolandý gölgelerin,
Çaresizce büyüdü gözlerim,
Yakalamýþtým ucundan hayatý,
Hayata karþý yarýnlarýmý.
Acýlar gülüp geçin,
Dokunmayým annemin yüreðine,
Ýçeri sokmayýn yalanlarýnýzý,
Annemin gözlerini açýn,
Annemin menzilini kapatmayýn.
Sonra düþünürsün hayat,
Bize neleri hediye edeceðini,
Sonra istersin savunmamýzý,
Yýllara izin vermezsin.
Büyümeye çalýþan hayallerim,
Bir gün para ederler.
Satarsýn ucuza nasýl olsa,
Hala bir yerlerde insanlýðýn kalmýþsa…
Alýcýyým ben alýrým yarýna çýkar mýyým bilmem,
Gelemeyeceðim yere giderim diye söz vermem,
Öyle baþýboþ kalýr býrakýrým hayalleri,
Günahlar, sevaplarýmý görmedi mi?
Beyaz bile utandý kýrmýzýyý giyindi.
Hani annemin menzili?
Çaresizce vicdanýn hükmünü giydi
Gözyaþlarýn idamýný istedi yüzünden,
Annem acýlarýný giyindi,
Yalvardým annemin menzilini kapatmayýn!
Aðladým kimse duymadý sesimi,
Gülerek geçti yanýmdan hayatýn elleri,
Çaresizce boyun eðdim.
Umutlarým deniz oldu taþýyordu,
Gözlerim bu ihaneti kaldýramýyordu,
Tutamadý hayat sözünü,
Kapatma dedim annemin menzilini bana güldü…
Þikayetçiyim hakim bey!
Bu gün düþ kýrýklýklarým,
Yerlere döküldü.
Maddi olarak bi kaybým yok ama,
Zaman çok þeyleri götürdü…
Þimdi ertesi yarýn olan diziler gibi hayat,
Bilinen bir senaryo gibi hayat,
Tek bir fark var baþrol benim
Hangi acýlara kefenini giydirmeliyim?
Lütfen annemi býrakýn gitsin…
Annemin menzilini kapatmayýn.
Bize de mutlu olmak için izin verin acýlar,
Terk edilmiþ limanlarda kalmayýn…
Çalsam þu denizin mavisini
Gözlerime geçirsem geceleri yýldýzlarý,
Gideni geri getirir miyim?
Boþ verdim olmayacak,
Her giden hatýraya bedenim kurban olacak,
Gülecek kimi kimi de aðlayacak,
Baþroller ölecek bir gün,
Geriye senaryolar kalacak…
Öyleyse yaþananlar özetsiz ve sensizdi
Bir daha tekrarý olmayacaktý,
Bir daha tekrarý olmayacaktý geri gelmeyecekti…
Peki o zaman nedir bu öfke bu kin?
Anneler çok güzeldir hayat,
Onlarýn umutlarýný öldürme,
Aðýtlarý çýkarýp koyma önüne,
Beni güldürme!
Kapatma menzilini…
Ya sevdiðini þimdi söyle,
Ya da söylemek için geri gelme…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.