HOŞ GELDİN SONBAHAR

HOÞGELDÝN SONBAHAR
Hoþ geldin kapýma sonbahar,
Gölgeler gibi süzüldün içeri,
Nerede aralýk bir kapý görsem,
Anlarým bu sonbaharýn vakti…
Bütün kapýlarýn zilleri bozuldu,
Iþýklar çekiniyordu basýp kaçmaya,
Bir çift göz sükut ediyordu,
Sarý sandýklý odalarda….
Hoþ geldin sonbahar kapým açýktýr sana….
Ve geldin girdin içeri,
Sarý saçlarýn yapraklar,
Kahverengi gözlerim topraklar,
Rüzgar uðultusu sesin oldu,
Kalbimse asýlý duran dallar….
Hoþ geldin sonbahar.
Yapraklarým soldu yüzümde,
Saçlarýn boyandý hazan rengine,
Yitirdikçe hayallerimi,
Dökülüverdi yerlere gözlerinin rengi,
Eskiden yeþildi þimdiyse oldu kahverengi….
Gidiþin ani oldu senin,
Dalgalý saçlarýný býraktýn rüzgârýma,
Yazdan çýkan gözlerim þaþýrdý,
Kalbim neyin telaþýndaydý?
Soluðun kesildi senin,
Güneþle ýsýttým düþlerimi,
Sarý saçlý, yeþil gözlü bir çocuktun.
Þimdi ise gözlerin kahverengi…
Sevgilerimi serecektim gecelere,
Kimse seni benim kadar sevemeyecekti,
Butik þiirler okuyacaktým sesine,
Aklýmdan seni tutacaktým gelmeyen günlerin niyetine.
Olursa ayrýlýðý olmazsa sonbaharý yaþayacaktým.
Bana hoþ geldin demeyecek misin?
Sen de mi terk edip gideceksin?
Son gidiþim olacak bu bahar,
Bir daha kapýna gelmeyecek ayrýlýk,
Papatyalarý rahat býrak artýk,
Olmuyorsa olmuyor….
Tutmuyorsa fallar,
Anla ki vakit sonbahar….

GÜLCAN KORKMAZ
21.08.2013
KALABALIK DERGÝ 5. SAYI



Sosyal Medyada Paylaşın: