DEDE

caným dedeme Allah’tan rahmet diliyorum,
Mekanýn cennet olsun dedem...
Hüseyin KURT’a ita-fen yazýlmýþtýr...
DEDE
Sahipsiz mi kaldý bakýþlarým bilemedim,
Zamansýz bir gidiþin vardý dede…
Gitme diyemedim.

Þimdi her kapýya çýkýþýmda sesin oluyor,
Kulaklarýmda çýnlýyorsun…
Sen gittin mi gerçekten dede?
Hep bir yerlerden gelecek diyorum kendime,
Gelmiyorsun iþte dede...


Annem aðlýyor tutamýyorum gözyaþlarýný
Baba nereye gittin diyor bakýþlarý,
Gözyaþlarým gözlerime aðýr geliyor,
Koca bir çýnar yýkýlýp gidiyor.
Yoksa bu da bir þaka mý dede?

Sýcacýk ellerimle ellerini tutuyorum ellerinden öpüyorum,
Tertemiz hayallerle anýyorum seni dede…

Gözyaþlarým gözlerime sýðmýyor ,
Utanýyorum aðlamaya haykýrýþlarým taþýyor,
Su olup akýyor gözlerimden,
Hiçbir acý bu kadar aðýr deðil,
Hiçbir sevgili sana denk deðil,
Hiçbir kurt bu kadar büyük deðil,
Þimdi dualarýmdasýn
Koca Kurt dedem,


Deðerini anlatmaya çalýþsam þu mezar taþna,
Kaç kelimeye sýðarsýn?
Sen yýllarýn koca çýnarý,
Deðeri biçilmez adamsýn…
Sen gönüllerin babasý,
Torunlarýn arkadaþý,
Kaybolup gittin aramýzdan,
Yýllarýn koca çýnarý Koca Kurt dedem...























Sosyal Medyada Paylaşın: