yabanıl

rüzgârý soyundu karý soyundu bir dað
çiçeði ormaný açýyordu


giyin diyorum, hava tenine göre deðil
incir yapraðý bile üstüme aðýr diyorsun

ayaklarýný baðladýkça bileklerine
bir çitanýn gövdesinde bacaklarýn

sana bir kenti sunuyorum çarþý sokak
yalnýzca aðaçlarýný alýp gidiyorsun

al aç diyorum saçýný þu fildiþi tarakla
fillerin su içtiði gölde taranýyorsun

giyin diyorum, hava, o eski hava deðil
sen ademin eðe kemiðini aranýyorsun

...


boynunda diþ izi bir erkek aslanýn
kanayan koynundaki daðdan ayrýlýk


ömer faruk hatipoðlu

(SÇY, hera, 2000)
Sosyal Medyada Paylaşın: