Susmaları Bıraktım, Şimdi Konuşma Zamanı

Susmalarý býraktým, þimdi konuþma zamaný, acýlarýn hüzünlerin iç burkulmalarýnýn bir bir ortaya dökülme zamaný. Savaþ meydanýnda yeni bir günün baþlangýcý bu gün, açýlmamýþ mektuplarýn, okunmamýþ satýrlarýn savaþýnda konuþma zamaný þimdi.

Yeni günün aðýrlýðý ile uyandým ve sensizliðin ilk ýþýklarýyla güneþi yüzüme çarptým ve ellerimden biz döküldü. Tutamadým sen gibi ýþýklarý ve günü, aydýnlýðýn gölgesinde kaldým. Göz pýnarlarýmda bir yangýndý yaþadýklarým. Ýncecik bir sýzý halinde yanaklarýmdan düþerken topraða bir avuç bulut aldým ellerime, senden kalan anýlarýn içimde býraktýðý izleri kimse görmesin diye sildim, savurdum rüzgâra alýnganlýk olmasýn diye.

Kendi ellerimle yarattýðým tuzaklarýmýn içinde yelkovaný kýrýk zamanlarýn önünde dolanmaya baþladým. Her saat baþýnda çalan gongun sesiyle yaþadýðým burukluklarýn acýsýný duyumsadým kahýr zamanlarýyla. Yüksek duvarlarýn canýmý acýtmasýna aldýrmadan bedenimde oluþan yaralardan akan kaný görmüyordum bile yürek kor halindeydi ve acýlarýn en büyüðünü yaþýyordum.

Gözlerindeki yalanlarý gördükçe daha da kahrolmaya baþladým. Öfkem yaðmur damlalarýna karýþtý, esen rüzgârýn þiddetinden tutunmaya çalýþtýðým her dal ellerimde kalýyordu ve ben savunmasýz çocuðun aðlamalarýna karýþan gülmelerde boðuluyordum.

Yaralanmýþ yýllara raðmen sonu gelmez zamanlarýn acýsýný duyumsadým. Ödediðim bedelin aðýrlý altýnda küçüldükçe küçüldüm, ezildikçe ezildim. Sevenin düþtüðü derin uçurumlardan yuvarlanmayý öðreneli çok olmuþtu aslýnda lakin ben hala akýllanmamýþtým. Ezik sol yanýmla biraz daha dik durmaya çalýþtým. Düþüncelerimin bedenime verdiði acýlara aldýrmadan düþe kalka ilerlemeye çalýþtým sevda denen çilenin yollarýnda.

Son çýktýðým hayat arenasýnda ki aldýðým yaralarýn izleri hala duruyor. Kanayan yaralarýma aldýrmadan tekrar tekrar ayaða kalkýyorum. Ýhanetin hançeri hala sýrtýmdayken yalan dolu gözlerin içinde gerçeðin kýrýntýlarýný bulma ümidim yok oluyor. Gecenin hýçkýrýklarýndan sabaha vardýðýmda sevdanýn acýsýndan köz durumlarýný yaþýyorum. Biraz bitik biraz da yorgun

Donmuþ sevginin kristallerinden yeniden doðuyorum. Yitip gittiðim evrenin içinde beklide yalnýzlýðýmla konuþuyorum. Dünyaya meydan okuyan bakýþlarýmýn ardýnda aslýnda nasýlda korkuyordum. Hayatýn kaybolmuþ kentlerinin tozlu yollarýnda yalnýzlýðýma yürürken, çocuksu düþlerimi ardýmda býrakýp yeni hedefler seçiyorum. Yalnýzlýðýmýn öfkesinde, acýlarýmý ardýma býrakýp yeni yollarda yeni yolculuklara çýkarken.

Kaçtýðým aslýnda kendimdi. Doludizgin yaþadýðým sevdanýn iplerini birer birer koparýyordum. Her kopan ip kýrbaç gibi yüzüme vurdukça açýlan yaralarýn acýsýný duymuyordum bile. Öz güvenimle baþ etmeye çalýyorum. Duygusal düþüncelerimi bir yana býrakýp dik durarak kendimle savaþýyorum. Kazanacaðým zafer benim kurtuluþum olacak.

Vazgeçilmez hayatýn gölgelerinde birbirimizi düþündüðümüz anlarý silerken çaresizlikleri yamadým birbirine. Ulaþýlmazlarýn ardýna sýðýndým. Aðlamalarým beni senli günlerin ortasýna götürürken, ben kendimi sokak lambalarýnýn sarýlýðýnda kalabalýk kentin ortasýnda buldum.

Vurulduðum anlarda yanýmda kalanlar sadece anýlarýmdý. Yalnýzlýðýmý paylaþacak kimsem kalmadýðý anlarda iþte o zaman uzaklarýn gölgesinde sýkýlan kurþunun acýsýný sýrtýmda duyardým, en çok deðer verdiklerim giderken ardýna bakmadan. Kapýma dayanan sonbaharýn fýrtýnalarý pare pare olmuþ duygularýmý götürdü ve ardýndan baka kaldým. Nasýlda masum, nasýlda savunmasýzdý rüzgârýna kapýlýp giderken.

Buruk sevinçlerim kaldý ellerimde birde yüreðimde sönmeyen ateþler. Ne zaman hayata umutla baksam, ne zaman çiçek açmaya dursa tomurcuklarým bir ayazýn kollarýnda yok oldum. Zamansýz olgunlaþtým henüz mevsimi gelmeden ve ben faili meçhulün kollarýnda sonsuzluða götürüldüm. Denizlerimde hep fýrtýnalar vardý ve bu yüzden hep hüzün kokardý dalgalarým. Ben iþte bu yüzden sustukça daha da büyür çýðlýklarým.

Acýlarým okyanuslar kadardýr ve ben her hüznümde martýlarýn seslerinde aðlarým. Bilirim ki o çýðlýklar benim hýçkýrýklarýmý saklar. Bilirim ki o kanat çýrpmalarý beni uzaklara yollar. Yaþanmýþlýklarýn içinde kaybolurum. Issýz kýyýlarýn dalgalarýnda oynaþýr sevgilerim.

Fatma AVCI
01.08.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: