Aşkın Ölümsüzlüğü

Aþkýn Ölümsüzlüðü

Dilimizde ayný cümle dillendi,
Birimizin sesi zayýflasa diðeri güçlendi,
Aþk kalbimi deldi geçti, bedenimi istila etti,
Sel gibi kattý önüne, benliðimi eritti...

Aþk ikimizin kalbini ayný anda vurdu,
Bir rüzgar gibi beden yelkenimizi doldurdu,
Duygu seli ikimizin içini ayrý ayrý oydu,
Zayýf kaldý deðerler, utanç ise yok oldu...

Ademin cennetten kovuluþu gibi yasaktýn,
Göðsüme serildin, rüyalarýma girdin,
Hiçbir çaðrý bu kadar kuvvetli olmadý,
Aþka her hayýr deyiþim, bu kadar büyük evet olmadý...

Beden ayný bedendi, ruh ayný ruhtu,
Aþk öðretti þarkýsýný sonra unutturdu,
Bir nefes aþk çektim, sana dayanmak istedim,
Ancak, aþk senin koynunda uyuyordu...

Aþka yakalananýn ayrý kalmasý olmazdý,
Bu duyguyu tadanýn unutmasý imkansýzdý,
Bizimkisi yarýsý gerçek yarýsý rüyaydý,
Daha henüz evrimini tamamlamamýþtý...

ÞÝmdi aþkýn susuzluðunu yudum yudum içerken,
Gözyaþlarýmýnýn denizinde boðuluyorum.
Yitik zamanlarda yaþamayý öðrenip,
Zamansýz zamanlar içinde kayboluyorum...

Fatma AVCI
01.04.2010
04.30
Sosyal Medyada Paylaşın: