Yorgun Yürek

Yorgun Yürek

Yüreðim kafese kapatýlmýþ kuþ misali,
Çarptýkça tellerine, kan revan içindeyim.
Sevginin hasret dikeni acýtýrken canýmý,
Avuçlarýnýn içine benliðimi býrakmaktayým...

Yorgun günün kýzýl akþamlarýnda,
Meçhul rüzgarlara hasreti yüklemekteyim.
Söylenmemiþ sözcükleri dökmekteyim dizelere,
Aþkýn denizinde sana kürek çekmekteyim...

Iþýðýn yakamozlara sevdalandýðý gecelerde,
Sessiz hýçkýrýklara gömülüp kaybolmaktayým.
Yüreðimin buðusundan sýzan kor alevlerle,
Hasretle ellerine dokunmak istemekteyim...

Þafaklarým sensiz, yorgun hasretlerimle uyanýrken,
Bakýþlarýnýn karanlýðýndaki gizi çözmekteyim.
Yalnýzlýðýmýn koridorlarýnda hýçkýrýklarýma gömülüp,
Acýný hasretimin deðirmenlerinde öðütmekteyim...

Yüreðimin sýzýlarýný rüyalarýmla dindirirken,
Sözcüklerden sevgi kuleleri yapmaktayým.
Derin dehlizlerde geçmiþimi didiklerken
Sevginin mechul gezegeninde yol almaktayým...

Fatma Avcý
17.01.2011
22:30
Sosyal Medyada Paylaşın: