MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hece Lambası
Kıpkırmızı

Hece Lambası



Karanlýkta gözlerimi her kapadýðýmda adýnýn harflerine sobelendim
Her harfin kývrýmýnda sana dair bir iz aradým
Arýyorken yakalandým
Adýn sendin, adýn adým gibiydi
Ýki çýkmaz sokaðý birbirine baðlayan sokak lambasý gibiydi uzaklýðýmýz
Her akþam kediler uyuduktan sonra o lambanýn altýnda buluþurdu sokaklarýmýz

Evimiz sokaðýmýzdý
Elimizi uzatsak tutacak kadar yakýndý harflerimiz birbirine
Ve harflerimizi bizden baþka kimse tutamazdý
Evimizin önünde harfler diziliydi
Her harfe seni anlatýrdým
Konuþurken adýn geçerdi her cümleden
Sokaklardan heceler geçerdi, heceler otururdu
Biz her gece, sabaha karþý uyurduk
Serdiðimiz hecelerin üzerinde

Alüminyum bir lambanýn altýnda ýslandýk ýþýklardan
Her sokak lambasý yandýðýnda akþam olurdu
Biz harflere sýðýnýrdýk
Yemindi hecelerimiz
Hecelere tutunurduk, onlarla ýsýnýrdýk

***

Sabah olduðunda geceden kalma devam ederdim seni düþünmeye
Sessiz düþüncelerim aslýnda, beynimin çýðlýklarýydý
Beynim aðrýyordu içindeki kalabalýk harflerden
Uyumak için bir gece lambasý bekliyordum
Karanlýkta uyuyamazdým ben

Sonra üzerimdeki kireçli tavaný seyrederken
Ahþaptý tutunduðum dört duvar
Sonra harflerden ýþýk yapmaya baþladým
Harfler yanýmda olduðu sürece aydýnlýktý odam, sokaðým
Sokaðým sessizdi ama sensiz deðildi
Adýný andýðým her sokakta sen dolup, taþýyordun

Küçüktüm, her kaldýrýmdan düþtüðümde dünyadan düþermiþim gibi olurdu
Sen harflerini sermeseydin, daha dizlerim çok kanardý
Doðduðumda, beni ilk saran beyaz kundak gibi sardýn
Her düþtüðümde
Sen sardýkça büyüyemedim
Uyumayý özledim bazý gecelerde
Dizlerimden akan kanýn sýzýsý engelledi düþlerime eriþimime
Þimdi bir hece lambasý var dünyamda
Rüyalarýmý ýsýtan
Bana ýþýk yaðdýran
Harflerle saran

O ýþýk olmazsa uyuyamam
Büyümedim henüz
Uyanmayalým
Uykumuzda konuþalým üç harflerle
Uyanmak için henüz çok küçüðüz
Sabaha daha çok var
Henüz karanlýk
Bizim olmadýðýmýz her yer

***

Gözlerimi adýnla kapýyorum
Kirpiklerimden düþüyor her bir harfin
Rüyamda bile gözlerim adýný söylüyor


Ýki Aðustos Ýki Bin On Üç 16 30
Nevin Akbulut

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.