/Avuç içi çizgimin patikasýnda kader
Gidiyorum durmadan gönlümde buruk keder/
Olmaz deme, gördüm çýð yangýnýný
Buz kesiði gecelerin yara izlerinde
Belki tenimdeki donuk kanlardý pýhtýlaþan
Belki çatallaþan sesimdi hüzne davetkâr
Ezildim hayallerin aðýrlýðý altýnda
Sonra buzdaðýnýn ardýna attým umutlarý
Ve yandým karakýþýn zemherisinde,
Hayattaki tüm tabularý avuçlarýmla yýktým…
Sen hiç meteor patlamasý gördün mü peki
Ama daha berrak gökkuþaðýndan
Ve daha sevda yüklü bulutlardan
Yakýp yýkmadan, aðlatmadan
Korkularýn pimini çekti bir gece
Hiç bu kadar sevmedim yýldýzý, hilali…
Çýkmaz sokaklarda büyüdüm ben
Arka bahçelere düþerken yolum
Kaçmadým þimþeklerden amansýzca
Sýðýnmadým þemsiye altýna, korkakça
Yalanýn bini bir para dediler ama
Ben hep faiz yatýrdým sahte sevdalara…
Anne, suyu çekildi gözlerimin
Nicedir kurak çöllere döndü pýnarým
Kalbimdeki nehirlere izin ver, çaðlasýn
Asýrlar var ki ben,
Çýð yangýnýnýn altýnda
Ölümle baþ baþayým…
/Zýtlýklar yumaðýnda baktým umutlar heder
Kalplerin içi bomboþ, hayallerse derbeder…/
Seda YÜKLER