AYRI SOKAKLARIN ÇOCUKLARIYIZ
AYRI SOKAKLARIN ÇOCUKLARI
Ayrý sokaklarýn bulvarlarýn çocuklarýydýk,
Gözyaþlarýmýz bir kavþakta buluþurdu,
Sen dur derdin kalbine,
Ben yeþil bir denize baðladým kalbimi,
Týp ký iki ayrý gözyaþý gibi,
Ýkisi de ayrý yanaklarda,
Ýkisi de ayrý taraflarda…
Bir gün kesiþti yollarýmýz,
Sen o gün iki durak önce indin,
Ben de sizin sokaðýnýza geldim,
Hani ayrý taraflardaydýk!
O gün ikimizde birbirimize yalan söyledik..
Sonra sen alýþtýn iki durak önce inmeye,
Bende sizin sokaðýnýza gelmeye,
Her þey çok güzel gidiyordu…
Ta ki ayrý bulvarlardan olduðumuzu anladýk….
Gözyaþlarýnýn rengini seçebilir oldum,
Yeþil yeþil aðlýyordun.
Týp ký bizim gibiydi gözyaþlarýn,
Ayrý ayrý yanaklarda,
Ayrý aytý taraflara…
Bir veda mý ayýracaktý bizi,
Gözyaþlarým dökülüyor yavaþ yavaþ,
Ama ben aðlayamýyorum yavaþ yavaþ…
Belki ayrýlýðý tanýmýyorum ya da ben seni çok seviyorum,
Yýllar geçiyor, sürüklüyor bizi,
Baþka hayatlarda:
Baþka romanlarda,
Baþka gözlerde oluyorum…
Sende öyle…
Sonra birbirimize anlatýyoruz eski aþklarýmýzý,
Biliyor musun?
Hiç birinin gözleri sen deðil…
Sende gözlerini kaçýyorsun benden,
Hiç birinin gözyaþlarý ben deðil…
Bir ayrýlýðýn veda sahnesi bu,
Ýster bitti de ister bitmedi,
Geri dönüþ olur mu olmaz belli
Çünkü biz ayrý sokaklarýn,
Ayrý cadde bulvarlarýn çocuklarýyýz.
Sen bana iki durak önce,
Biz sana iki sokak uzaðýz..
Biz iki gözyaþýyýz aðlamadan güzel olamayýz….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.