MUTLULUK OYUNU

Kelimelerle bir dünya kurdum kendime,
Önce okudum, sonra okudum , tekrar okudum.
Kimini sildim kimi de kendi silindi.
Kendime bir hikaye uydurdum,
Önce ben sevdim sonra sen,
Önce sen gittin sonra ben.

Sana bir hikaye anlattým,
Sende inandýn,
Mutlu ol dedim,
Mutluluk üzerine hikayeler koydum,
Sonra masallarý uydurdum,
Bir varmýþým bir yokmuþum.

Sen konuþtun ben sustum,
Anlaþamadýk bir türlü,
Belki de bizim dilimiz buydu,
Kendi ülkemizin içinde yaþýyorduk.

Kelimelerle bir ülke kuruyorduk,
Sesler deðiþiyordu: yüzler ,renkler…
Benim rengim aþktý
Peki sana ne derler?

Bir oyun kurdum kendime,
Kendi kendime oynadým…

Sana bir hikaye anlattým,
Mutlu ol dedim,
Mutlu olabildin mi?
Bir hikaye anlattým sende inandýn.
Mutlu ol dedim mutluluk nedir ki bilemedim.
Sonra tutsak ettim hayalleri bu oyunu ben kaybettim.
Mutlu olamadým…

Ayrýlýk mutlu etmedi,
Dostlar mutlu etmedi,
Aþk mutlu etmedi.
Ya çok sevmek iyiydi,
Ya çok sevmek…

Sevilmek her zaman iyi deðildi,
Sevemedim seni,
Sende mutlu olabildin mi?
Ben saatimi kurdum,
Artýk mutlu olma vakti,
Mutlu ol, mutlu ol, mutlu ol…
Bütün zamanlar artýk senindi…

Akreple yelkovanýmý kaybettim.
Üzüldüm mutluluðun vakti geçti
Raf ömrü doldu rafýmda,l
Anladým ki mutluluk bir oyundu aslýnda….





Sosyal Medyada Paylaşın: