Ben Kalemi Bilirim
Damla damla kalbime akma dur keder!
Seni inan sevgiye þikayet ederim.
Yarýsý seninse kalbimin, yarýsý sevginin,
Senin tarafýna geçiyor bu arsýz derim.
Hece hece dilimden dökülme keder!
Seni sonra kaleme þikayet ederim.
Mýsralara hapseder, satýrlara dizer seni,
Bakmaz gözünün yaþýna, kitaplara gömer seni,
Affetmez sevgi gibi... Kýrýlýrsa bir kere,
Öcünü alýr bin kere. Ben kalemi bilirim
Sen yoluna ben yoluma! Git artýk keder! ..
Ne kalem seni mahkum etsin, ne sen beni esir,
Son noktayý koyalým, bu kara diziyi oynatma bitir.
Kabuslarýmýn yerini pembe düþler alsýn,
Gözler artýk senden deðil, mutluluktan aðlasýn.
Git keder git! Yoksa kalem yakacak canýný,
Ben bilirim kalemi. Sorar yýllarýn hesabýný
Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yılmaz Dereci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.