çırılçıplak bir aşkın resmi

Her gün biraz daha Kýyýdan uzaklaþýnca bu sessiz aþk
Limandaki yalnýzlýðým tavana vuruyordu.
Ve Bir yudumluk bocalamadan sonra,
Yalnýzlýk bana aitmiþ/ im gelen bir parçaya dönüþüyordu.



Ve bu duygu beni aþkýn o hal bölgesinden çýkarýyordu.
Yani insaný tutkusu ile baðýmlý hale getiren
esrarengiz kokusunu benden alýp götürmüþtü.




yeni bir senaryoydu
belki de yaþamým için,
öyle ki bu senaryo endiþesiz
bir düþünce sarmalýndan geçirirken
beni ve ruh hali /yetimi
aþka da yeni bir taným getiriyordu.


‘’aþk birleþince bedende,
tende çýrýlçýplak kalýyorduk’



Ve aþkýn bir tanýmý da bu deðil miydi,
Gözleri kör eden tutkusuyla,
Onu dünyanýn merkezinde tutan
Görmek istediklerimizi göstermeyen
Ve arzularýmýza kement vurulmuþ
Geleceðe dair bilmediðimiz bir tuzaktý.
Ve bu tuzaðýn farkýnda deðildik hiç birimiz.



Bunu anlamaya baþladýðýmýz gün
Arzularýmýz konyak tadýndaki bir tende birleþiyordu.
Ve artýk her þey çýrýlçýplaktý,
Aþk da çýrýlçýplak kalmýþtý.
Ve bu kadar aciz ve zavallý duruma düþmemiþti..



Çünkü tenin için de birleþen þehvet dolu açlýk
bilmediðimiz ve ilk defa öðreneceðimiz
gerçekleri ayyuk/ aya çýkarýyordu.


Yani gözlerimiz kör olmaktan kurtuluyordu
arzularýn kaynaþtýðý bir gecede.



Sonrasý gürültü ve kavga
Hiç tanýmadýðýmýz bir liman
Ve bu limanda yýllarca neye hizmet ettim
neden durdum diye hayýflanýp
Durumu kavrayamamak.
Ve en önemlisi piþman olmak…




Þimdi bunlarý düþünüp yazarken
Kýyýdan sessizce uzaklaþan aþka güle güle diyorum,
Sen gidince seni ve yalnýzlýðýmý daha iyi anladým…


Kýrþehir/temmuz 2013



Sosyal Medyada Paylaşın: