adýný koyamadým elimin üstüne
yüzüm týraþlý,
sanki harp var yarýn
yüzbaþý ’günaydýn asker’ diyecek
teðmen elinde amerikan sigarasý
ceketinin cebinde eþinden mektup
’bu hergele iyi yazýyor, siz de ona yazdýrýn yüzbaþým’ demiþti çavuþ
iyi yazýyora kadar geldik
siperde bir bardak çay
kokun
göðsümün kýllarý arasýna yakýn bir yer de saklý saçýn
kuvvetli alaylara gebe geceleri asker denilen meta
üç kurþunla sekiz bardak suyu
kan akýtana sormalý
adýný emiyorum þimdi
ne dudaðýn var ne de omuzlarýn
þeker niyetine çok uzun zamandýr dilimin altýnda
ramazanda yediðin ve bana verdiðin hurma
aþk olsun ey hurma!
nasýl da baldan tatlý her aðzýma alýþýmda
ayrýlýða sahip çýkasým geliyor
sen rüzgara bakmayan aðaç
elleriyle Rab’be dua
’sadakat’ten ötürü bunlarýn hepsi caným
’Aldanma ki þair sözü elbette yalandýr’ *
ben þair deðilim
vallahi inanmalý bu dediðime
bir kez olsun biri de bana inanmalý
topraða oturup kan kusma yaþýna gelmiþim
elimde silah
kalem de sen, birisi fabrika, diðeri makina
ben inandýðým, kaçýyorsam zili çalan çocuklarýn derslerinden
deðiþtiremem, soyunamam artýk giysilerimden
çok kalýnlar
çok da yargýlý
ben o çocuklara benzemem
adýný içersem yazýk olur
beklemeli hurma tanesi
gözlerim kapalý, imanýnda yeþeren iki meme ucu
anlattýðýn o asil hikayeye benzedi þimdi halim
öksüz çocuðu için içecek süt bulamayan babanýn
nasýl da akýyor göðsünden memba
sebebe tenezzül etmenin hikmeti
senle olsaydým þimdi, bu kadar bahsetmezdim senden
gözü kör olasýca ayrýlýk
býrakýrsa, bir de akarsa hasretime sabrýn sütü
dayanýrým, dayanýrýz
dayansýn gülberk-i bað-ý ömrüm
rûz gara düþene kadar kýþ gelir
hazýr oluruz biz, iþte hazýrýz
güzel ayrýlýklara dair türküler söylemeye