Giz düşümü

Geçmiþten geçmeyen bir geçmemiþ ile geçiyorum sensizlikten;
Y/aralý bakýþlarýn baðrýna saplanmýþ koyu hicran gibi sözlerim...
Biraz yitik cümleler ile kuþatýyorum devrilmiþ aþk’ý üzerini.
Devrik cümlelere musalla yaparak...
filizleniyorum yaprak... yaprak... yaralarýma..
Ardým sus içinde.., içimde bir sus..
Dudaklarý, gönlümün alnýna deðen cümleler kanatýyor sol’umu
En helalinden kanýyorum aþk’a:
Zam/aný geldi galiba..
Gitmeliyim senden..
Ýçimde ki içinden...
Gitmeye kurulmalý yalnýzlýk bulaþmýþ takatim
Adýmlarýmýn dermansýzlýðýndan geçiyor sýzýlar
Yüreðimin dizleri kanamalý..../
Boðazýmda düðümü nefesimi sýkan bir hýçkýrýk..;
Kýrýk sol yaným ve baktýðým senli tüm aynalar.
Zannedersem adýna yeni baþlangýçlar koyuyorum...,
Kýrlangýç ülkesine göç bakýþlý; Yeni baþlangýçlar...
Uçuyorum ruhum bir yastýnýn uzunca okunan ezan’ý eþliðinde
Sabahýna ezan ile sela arasýna yetiþmez belki sensizliðim
Öfkeli bakýyorum þehre..
Biraz öfkeli geçiyor rüzgar kirpiklerim den.
Geceye düþüyorum..
Bir kalabalýðýn içinde,
suret suret sure’leniyor ayetler ile bendim.
Sonra seni görüyorum her baktýðým canlýnýn yüzünde
Yüzün yüzüme deðiyor her bir yerde
Acýya kesiliyor bileklerim...Acýya...acýya...
’’acýya’’...
Kan kusan sancýlarýn mahsulünden topluyorum
Esved bakýþlarýmýn dehlizinden yükselen vaveylalarý
Bakma sen acýlarýma, sana benzeyiþlerini aldýrma..!
Alkýþ tutunulmadan izlenilmesi gereken bir sahnede
Ölümlüyü oynayan aþk’ým ben...!
Çýðlýklarýný duya biliyormusun rölümün
Biraz ölüme benzese de, ölse de ilk nefes de
Dirilmeler düþmüþ gönlümün kafesine...
Aþk belkide böyle bir þeydi deðil mi?
Ölüp ölüp dirilmeler þehr-i
Adým ismi okunamayan kayýp bir þehir limaný.
Adýn içimde her gün yeni bir isim ile uyanan cenin
Ölü sabahlarýn kefenli gecelerinden ses ettim sadece sana
Bana biz olamayan bendeki b/ize....

Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: