SÖZKONUSU İNSANSA, GERİSİ TEFERRUAT

Psikolojik direnç noktasý, bin’ e ulaþýnca; Size söz,
’Önce vatan’ Diye yazacaðýz, çok uzaktan görünsün diye çýplak daðlara,
Dokuzyüz altmýþbeþ, sebebi belli, sebep/siz,
Son on yýlda verdik, silah altýnda, depresyonik anaforlara...
Önce insaný öðretemedik, yüreði nasýrlýlara.

Yok saysanýz da, gizleseniz de görüyor, yürekten bakan göz;
Sorunlarý vardý ise, niye silah altýna alýyorsun?
Yoktu, siz de oldu ise, niye tedavi etmiyorsun?
Gitmeyenlerden alýyorken bedel, görev kusuruna niye ödemiyorsun?
’Eðitim zayiatýdýr’ vatan saðolsun, gerisi teferruat mý diyorsun?
Her insan, bir deðerdir; ölümleri durdur, yaþamdan alýnsýn haz.

Ýþte! Haykýrýyorum, baðýra baðýra, insanlýk alýnsýn baz...
Yürekleri daðlýyor yýllardýr, içimizdeki sönmeyen köz,
Direnç oldu, barikat oldu, korku bitti; durduramaz toma, biberli gaz,
Silah altýnda intiharlar da meseleniz olsun, bu görev de tüm vicdanlara.

08.07.2013
Ömer KIYAK

Sosyal Medyada Paylaşın: