…þeylerimin etrafýnda dönüp duruyordum
Çünkü onlar benimdi! Kimliðimdi…
Ama ben her gittiðimde/ gülüyordum
Salýncaklar diyarýnda, çocuktum sadece
Öylesine þeylerle yaþýyordum,
Çok mutluydum…
Daha adýný bile koyamadýðým eðlencelerim,
Yýrtýk elbisem ve kol saatim vardý…
Aslýnda küçük bir çocukken sakladýðým,
Þeylerin adý halen yaþýyor, çocuk bedenlerde,
Görüyorum… Bazen de hüzünlü bir gözle,
Seyrediyorum, küçük bedenleri…
…ufak-tefek þeylerin ve onca yýla raðmen
Unutulmayan/ pencere önündeki;
Kamyonumun tekeri ve kýrýk bisikletim…
Ve sen… Þimdi gördüðümde/ her þeyden öte bir þeyken,
Çocukluðumda dahi ismini koyamadýðým güzel bir þeyken,
Ve sen; geçmiþte unutamadýðým, þimdi-ki yaþam sebebimken
Ve sen… En güzel þey: Seni seviyorum…
Emre onbey