Bugün günlerden çarþamba.
Herhangi bir çarþamba yani.
Sen hangi gün gitmiþtin bilmiyorum.
Bilmekte istemiyorum.
Gitmiþtin ve bitmiþtim.
Þimdi bu çarþamba da yoksun yani.
En nihayetinde sigaraya baþladým.
Evinizin manzarasý olan mezarlýkta;
Üç þarký ile on dal da sigara içiyorum.
Mermer fabrikasýnda iþ buldum idareten çalýþýyorum.
Jandarma astsubaylýk sýnavýna beraber gitmiþtik ya Samsuna;
Hah iþte onu kazanmýþým, eðitime baþlamak için gün sayýyorum.
Yakýnda bu þehirden de gidiyorum.
Gidince mezarlýða gelemem diye günde bazen üç kere geliyorum.
Ne yalan söyleyeyim çok özlüyorum seni.
Ama biliyor musun yavaþ yavaþ unutuyorum sesini.
Ben sadece mezarlýða geliyorum.
Tesadüfen o ara balkona ya da pencereye çýkarsan seni görüyorum.
Çýkmazsan da boþ pencerelerinize bakýp, gidiyorum.
Þimdi ne yapýyorsun, nasýlsýn yemin ederim bilmek istemiyorum.
Çok kýrgýným.
Boktan bir ayrýlýðý seçtin sen.
Yoktan bahanelere kandýn ve sen bana hiç inanmadýn.
Kendi yalanlarýný, yaptýklarýný hep hayra yordun.
Benimse yapmadýðým bir þeyi bana yakýþtýrýp yok oldun.
Kolayý seçtin.
Nankörlük yaptýn.
Gözümden de düþtün yüreðimden de.
O kadar hissiyatsýzým ki sana artýk.
Ölsen, yani ölsen de þu mezarlýða gelsen;
Sigaramýn her izmaritini toprak diye üzerine atarým.
Tek bir dileðim var Allah’tan; bir gün gerçeði gösterirse sana:
Seni kendi yaptýðýn o nankörlüklerinde süründürsün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.