biliyor musunuz?
ben hiç beceremezdim küsmeyi çocukken
aðlarken bile bir taraftan güldüðümü anlatýrdý annem..
ben hiç belli edemezdim dargýnlýðýmý
sýrtýmý dönüp gidemezdim saçlarýmý çeken çocuklara
üstüme çamur sýçratan arabalarýn arkasýndan
öfkeyle bakamazdým..
baðýra çaðýra kavga ettiðimde olmamýþtý hiç
bahçeye kaçan toplarý almaya ben giderdim hep
ben olurdum azarý iþiten...
hep küserdi birileri
ben
neden olduðunu bilmezdim
bir kýz vardý mahallede
bize göre genç kýz o zamanlar
acýklý acýklý þarkýlar dinler
beceriksizce sigara içmeye çalýþýrdý
aðlardýda ara sýra
düþünürdüm
insaný ne aðlatabilirdiki
þarkýlarmý
sigaramý
hangisiydi en çok dokunan..
aþktan falan da haberimiz yoktu ya
nerden bilelim sigaranýn sadece gözleri yaktýðýný...
ilk defa biri
aþýk olduðunu söylediðinde bana
arkama bakmadan kaçmýþtým
ayný sokaktan bile geçmiyor
ayný fýrýndan ekmek almýyordum o zamanlar
hatta
elimde olsa
ayný þehirde bile yaþamazdým heralde
sonra öðrendim küsmeyi
kýrgýnlýðý dargýnlýðý öðrendim
en afili þekliyle
baðýra çaðýra kavgada ettim hatta
ve hatta
küfür bile ettim kendi kendime
insaný aðlatmadýðýný sigaranýn
þarkýlarýn üzmediðini
öðrendim hepsini sýrayla
galiba
sadece
aþký öðrenemedim hala..