''Toprak bedenim''

Erken bir vedanýn,Ayrýlýk krizinde gönlüm...
Efk/ar demi çekmiþ yürek sýzýsý
Tebessümü yok oldu gecelerin;
Yýldýzlar gülmez oldu pýrýltýlý þehre Gülmez oldu...
Ayrýlýk belini büktü ay karanlýðýn;
Uzak diyarlar kaldý geride...
Zifir bekçisi bakýþlar,
Çalýnmýþ suretlerden düþtü,takatsiz dizlerin üzerine.

Kayýp ’’prens’’... masalýnda kaybolmuþ prensesini arýyor
Gönül yollarý karma karýþýk
Çeliþki duraðýna yaslanýyor dermaný.
Hüzün ifadesi satan insanlarýn yüzünden,
Topluyor her bir derdi ayrý ayrý,Satýn alýrcasýna.....
Tükeniyor dermaný kaçmýþ bakýþlar
Tükeliyor’’yasýna durduðum aþk cümlelerini’’
Boðazýmda bir hýçkýrýk yarasý
Acýtýyor sol yanýmý....

Sen ki sevgili...!
Þu uçsuz bucaksýz, aþk yamaçlarýnýn.! ardýndamýsýn? yoksa
Kayýp mýsýn? bu kentin kirlenmiþ sokaklarýna
Yitik sevdalar dudaðýnda,
Yalancý bir maskemi benliðin
Celladý tebessüm ister aþkýn
Aþka yürek ister sevda katlin
Bir türkü tutturmuþ dudaðým, ’’Adýna....’’
Aþk-ý vaveyla...
Yanar bu virane yurt vesselam....
Yanar da içine yanar’’dað’’ olur kalbim...

Tükenir umutlar...
Umut dan yapýlma bir darda
Hayaller ne güzeller de sallanýr oldu
Ýlmeði aþka biçilmiþ
Bedenini hangi toprak sarar
Ve hangi kaftan giydirilir kanayan bendine
Toprak,hazýrlan ana rahmin geliyor cinsiyetsiz diyardan
Ayrýlýk kopardý kýyameti çoktan...
Hazýrlan toprak bedenim,
Gün... Kavuþma günüdür...
Gün ’’FATÝHA’’ Günüdür...

Þiirin Yazarý: Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: