//.. Pelister’e çýkamadým
Vardar’a atlayamadým
dümdüm durdum yar yolunda
sana doymadým
turnalari güðe saldim
sana yolladim…//
ezgileri buruk bir türkünün limanýnda
tazelenirken acýlar
suskun kalktý gemiler
ayrýlýk rýhtýmýndan
dudaðýmda hoyrat bir rüzgar
rotasýný çoktan kaybetmiþ belkiler
el sallarken
mendilime düþtü ýslak keþkeler
boðazýma birikti vedalar
uzaklaþtýkça
sisler altýnda kaldý anýlar
ve sadece
sözler vardý yaðmurda fýsýldaþan...
sus pus olup gidiþine
çekilip en ücra köþelere
býkmadan
usanmadan
seni yazasým var bu gece
savrulan küllere inat
ayrýlýðýn dokunaklý ritmine...
//...istemiþsin daðlar aþam
sana ulaþam...//
aþk
nemli odalarda
küflü zamanlarda kaldý paþam
sen ! bu koskoca þehri terk etmeden
sular çekilmeden
denizler küsmeden
ellerimi köreltmeden evveldi
aþkýn doðum tarihi
þimdi daðlarýn ardý
aþkýn yurdu
dönsende geri
bil ki affetmez
seher vakti uçuþan yüreðim seni...
//...turnalarý güðe saldým
sana yolladim...//
korkuyorum
karanlýðý eþeleyen kanat seslerinden
duvarlarýmý delip geçen gölgelerden
mutluluðu bohçalamýþ giderken kader
kulaklarýmý çýnlatan
nefesindeki kýrýk naðmeler
korkuyorum
dur gitme sözünde kal
özünde kal bu gece demekten
hani söz vermiþtin
yýldýz olup yaðacaktýn
iklimsiz sabahlarýma
ruhumu isyana gebe býraktýðýn o sokakta
hala ateþ böcekleri topluyorum avuçlarýma...
//...bir yiðide bir sözüm var
nasýl deyem ben turnalar…//
sözlerimi kesip
dudaklarýmý hibe ettim sevgili
bir yanaðýmda Mostar köprüsü
diðer yanaðýmda esiyor aþkýn saðýr melodisi
eritirken gözyaþlarým kirpiklerimi
altýndan akar
gök gözlü kadýnýn türküleri
çözülmezmiþ
ihtimallerle örülü saçlarýmýn düðümleri
gözlerimle selamlaþýrken
ayrýlýðýn busesi
Nevetra kadar s e v m i y o r u m artýk seni
Mostar kadar yýkýk dökük þimdi
içimin sen resimleri…
hani sözümüz vardý sevgili
örtüp þiirlerin üstünü
vuslatýn buðusunda
ýsýtacaktýk birbirimizin ellerini
sen !
ihanetin kasýklarýnda öldürmeden bizi..
söz aðýzdan bir kez düþer sevgili
ki aþk kutsaldýr
sevgilinin göðüs kafesinden içe
doldururken nefesini
kerameti sihrinde gizli
harfler açar yüreðin çiçeklerini
sen bilmezsin paþam
öldürdüðün kelimeleri
yeniden doðurmanýn güzelliðini…
ve
türküler kaldýrýr
sessizliðin cenazesini
kelimeler yas tutarken
Akdeniz oturmuþ seyre dalar
ölümün zarafetini…