YILDIZLARA KAVUŞTUN

Çok uzak bir huzurun ardýnda..

Gecenin ayazýnda..

Açýp bir kitabý okudum, edebiyata sarýldým..

Sen’i getirdi bana, kitabý alýp kokusunu ciðerlerime kadar çektim..

Sen’in kokunu getirdi,

Sen’in düþünü getirdi..

Kendime bu acýyý daha fazla yaþatmak istemedim.

Kapadým kitabý tam orta yerinde..

Öylesine yarým býraktým onu,

Öylesine eksik..

Týpký senin bana yaptýðýn gibi..

Sonra..

Baþka çareler aradým, baþka uðraþlar aradým seni ömrümden kovmak için..

Ben’deki Sen’i ilelebet ölüme sürüklemek için..

Ruhumun diðer yaný müziðe sarýldým..

Sabaha kadar dinledim, þarkýlarda can verenlerin öyküsünü dinledim.

Ne çok ölü vermiþiz bu dünyada.

Ne çok insan yitip gitmiþ þarkýlarda..

Ne çýðlýklara þahit olmuþ da yazýlmýþ o besteler..

Hem dinledim, hem kendim söyledim.

Müziðim de Sen’i bana getirdi,

Bir de baktým ki karþýmdasýn..

Oracýkta öldürdüm seni..

Üstüne basa basa öldürdüm.

Müziði de terkettim bu gece..

Þiire yönelmeye karar verdim,

Sen Kalemsin, kalemdesin.

Ben bu gece Gece’yi sana yazdým..

Gece , sensin..

Yýldýzlara uðurladým Sen’i..

Diðer uðurlayýþlarým gibi,

Bir kez daha öldürdüm Sen’i..

Ömrüm yettikçe de sen þiirde Can veren olacaksýn.

Ruhun þad olsun…

Seher BARUT
Sosyal Medyada Paylaşın: