Astým çocuk bakýþlarýmý
gül kurusu bir duvara
seyrettim kendimi aynada.
Kendi sessizliðim idi
duvar ören arama.
Islýk çaldý içimde
karanlýkta kaybolan
tekerlemeler...
Garip bir aðlayýþ
sýrtýndan vurdu yokluðu.
Sardý benliðimi
sevdalý bir ten kokusu.
Kalsam da ayazýnda
savurup atamadým
seni rüzgarlara.
Sense;Araf oldun
çýkmaz sokaklarda.
Emanet etmiþsin
Özlem dolu sesini
nafile þiirlerin satýrlarýna.
Okudukça;
Hüzünlü bir gülümseme
yayýldý yüzümün kývrýmýna.
Anladým ki;Sevda tutsak bir þarkýydý
Öldü göðüs kafesimde.
Kýrk haneli aðýzlara düþtüðünde...
Yaktým tüm hayallerimi
Gerek duymadan kibrite
Ezana denk gelen sözler
daha etkiliydi kibritten.
Tutuldu ellerimde
Kurtulamadý yaylým ateþinden.
Yoruldu gözlerim
gecenin þafaðýnda
Kendini söylemekten
kalemin sivri ucunda...
Soruyorum kendime
’Seven bir yürekten
daha güçlü yürek var mý’diye.
Sessizliði toplama zamaný þimdi.Karanlýðý yansýtan gözlerden....
Ferda,ca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.