İĞDE MEVSİMİ

ÝÐDE MEVSÝMÝ

Yalnýzlýðýmýn tanýklýðýna bin yemin
Yapraðýn yeþili, karýncanýn seken adýmý
Gölgesi karanlýða saklanan hüzün
Yaslandýðým gemisi kayýp imbat
Yankýsý çoban ateþlerine sýðýnan dað
Rüzgâr esti bir yanýmda mýsra mýsra
Bakýþýna þavkýyan aydan aldým bu sözleri
Geri dönüþsüz bu gurbeti bir de.

Soruyorum bu hangi tren, nereye umarý
Hasrete diyor adam elinde sönmeyen acýnýn dumaný
Nefesi tutulmuþ akþamlarýn eþkýya suskunluðu
Sabah yalnýzlýðýna dolan nefti yeþil
Dönüþü unutuþlara yolcu nehir-i kebir
Ýþte diyorum burasý akan hayatýn can damarý
Bir þiir çekiyorum yüreðimin mermi yarasýndan
Sesini yazýyorum alýn yazýma, gözlerinin karasýndan.

Ah!.. hep kalandýn, gelmeyendin uzak bakýþlardan
Uzaklara koþtukça bir yaným, mektuplardý susan yalnýz kalýþlarda
Hatýrla! Bir iðde kokusuydu, mevsimleriyle sana sunduðum
Pusuya hazýr bir akþamdý bekleyen, sarhoþ gecelere yol alan
Sesinin limanýndaki bu son deniz, kumlarýna küstü mü þimdi
Ah!.. bu hayat pusulasý kederli doðumlarýn narin celladý
Çiçeklerini sevdaya taçlandýran topraðýn
Onca acýya ölümü sunarken hiç mi acýmadýn.

Lacivertinde gecenin soluklandýðý sarmaþýk
Umuda yolcu bir inatla tutunduðum parmaklýk
Seni çýrýlçýplak soyarken kan sýzan sorgulara
Sessizce bir yýldýz firar ediyor karanlýðýn gözyaþýna
Bu son olsun, savaþlar sussun kan gölgeli ajanslarda
Uçurtmalarýna sevda renkli baharlarýn konduðu hayat
Ne olur bizim için de aþka bir dilek tut, karanlýða inat.

Latif KÖYBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: