sokaða býrakýlmýþ yetim bir çocuðun gözlerinde saklanmaktý...yaþamak..
iki ucu mahmur
keyfe keder hüzünlere bulayýp ömrü
bir nefes mesafesine bile
varamadýðýmýz yerlerdi
kaybolduðumuz
gözlerim
kendimden kaçýyor þimdi
ve bir elim
diðerine küs
kalk gidelim diyor aþk
gidelim buralardan
kendimizden geçelim usulca
nasýlsa
adý yok geçmiþin
bugünün tadý
yok ya iþte
inkara meylediyor aklý
hafýza
köþeleri kapma telaþýnda
kemiklerimin ucuna
düðüm atýyor kangren aðrýlarým
aðrým demiþken
bak
sen geldin aklýma yine
þizofren bir kaç umut
beslemeyi unuttuðumuz besleme yüreklerde
aç kaldýk
açýkta kaldýk bilmeden
ellerim terliyor yine
baþýmda bir sýzý akþam vakti
sevdadandýr diyor annem sevdadan
aldýrma
düþleri bozguna uðratýyor
yordamsýz fikirlerim
iki cümleyi katledip
tekmeyi basýnca kelimelere
geçer sanýyorum
unuturum
olmadý yine
tutuþtu güneþ
ay kimliðini unuttu arka cebinde
bileklerimize kýzýl kelepçeler vurdu
gayrimeþru zebaniler
hadi be kýzým
bitti iþte
þiir de bitti
þair de