diz dize oturuyor
yaþam ile kýrýk tebessümler
gözlerim boþluk
nefesim hayal aðrýsý
sanki
nöbetçi düþler gibi ruhumdaki ivmeler
vakti gelmiþ
mevsim koltuklarýnda ninnileþirken anlam
irkiliyor ruh içlerindeki özlemenin savurganlýðý
sorulur
kaygýlý, ahlaklý ,aniden sýr verir mi içimdeki devriklikler
çünkü
utangaç soluklarýn ilgilerine sarýlýrken
þaþýrtýcý ruh yaðmurlarý
kan damarlarýmda dolaþýyor ýslanan hücresel evrimler
sevgili
donuk içsellikte
bertarafken çýðlýklar
kendi erdeminde hýrpalanýyor
sensizliðin fýrtýnalarý
o zaman anlýyorsun
hayat rüzgarlarýnýn acýmasýz olduðunu
kime ne aþkýn cinnetinden....
....