-I-
Dünyalý bazý bayanlar bir çalým bir çalým yanýmdan
Burun kývýrýrlar geçerken, hoþ da deðiller üstelik
Amazonsal tavýrlar terse teper ah ederler önce bilmezler
Ruhumun kývrýmlarýnda kaybolurken kediler
Dama çýkmadan mart gelmeden yok olan
-Gemiler gibi kara deliklerde-
Kaybederken umudu gülmezler
Ve bilemezler odunsu bitkilerin kokusu hiç olmaz
Çoðunda fýtrat sert esen yel gibidir
Olamazlar lâle mesela ve de mutlu
Onca aramalarýna raðmen dallarýna
Alamazlar kökten su
Kondurmazlar ne arý ne kelebek
Kýsýr kalýr her gün açsa da çiçek...
Bulanýrlar durmadan duasýz arzularlarla amansýz
Dumanla karýþýk tozlarýna fabrika bacalarýnýn kara
Kurum yüklü, yapýþýp deðiþtirsin diye islerine
Kapalý ayaz havalarda rüzgârdan
Dilenirler adeta renk versin yapay
Ve zehir solumak dahi akla gelmez ölüme adým adým
Yaklaþýrken çalar oynar zil sesleriyle
Etekleri fýr fýr ederek buna
“Ne gerek var” demezler
Birazcýk asalet ve merhamet ve letafet ve iffet...
Git git git
Biterken ömür buruþuk çizgilerin yarýklarýnda yüzleri
Somurturken korkutmasýna çocuklarý
Hiçbir zaman aldýrmazlar
Geçer gider geceler...