Ý ltica ediyorum düþlerin diyarýndan
Nerelere göç etsem, ne zaman kanat çýrpsam…
Hüzünler piþman olup vazgeçse kararýndan
Güneþ doðar mý yine, masumca bir göz kýrpsam
Tez gelir mi mutluluk daha yakýn yarýndan
S insice girdi kana keder denilen illet
Baktým ki çaresi yok, þifasý Yaradan’dan
Dediler mutluluðu her daim aþkla zikret,
Vazgeçmiyor bir türlü huzuru er geç tadan
Dedim ki benim için tek nefestir ahiret
Y ardým et son çýðlýðým, rüzgârlarýn hayrý yok
Savurmuyor fýrtýnam mazinin tortusunu
Saplanýyor göðsüme zehir zemberek bir ok
Yýk artýk ne olursun efkârýn yontusunu
Üfle ey nefes üfle, ruh bedene gayrý tok
A ðlayan duygularým süzüldü yanaðýmdan
Aklýmýn kelepçesi kilitlendi geceye
Çýrpýnan özgürlüðüm kurtulmadý aðýmdan
Prangalar takýldý her söze her heceye
Ve taþtý vakitsizce hüzün kan çanaðýmdan…
N e beklersin ey bahar neden açmaz güllerin
Sararan yapraklarýn çýtýrtýsý can yakar
Ne zaman baþlatacak hayatý sümbüllerin
Ömür ummaný artýk bucaksýz suda akar
Hazanýn ateþinde uçuþacak küllerin…
K ýrýlan cam yüreðim ufalandý ellerde
Söyle ey nankör hayat adaletin nerede
Sürüklendi umutlar boðuldu can sellerde
Söyle ey ýssýz gönül kefaretin nerede
Parçalandý hakikat yalan esen yellerde…
A y ýþýmýyor þimdi ruhum geceye tutsak
Hükmü verdi padiþah mühürledi fermaný
Yazmýþ ki artýk bana huzur ve sevda yasak
Çözüldü hayat baðým kalmadý hiç dermaný
Tek bir gecede sardý kara saçlarýmý ak
R uhu ele geçirdi isyaným kâr etmiyor
Kulaðým Ýsrafil’de, kýyamet ezgisinde
Tahtýna yerleþince hüzün kolay gitmiyor
Kayboldum direnmeden hayatýn yazgýsýnda
Ve anladým ki cefa kalpte çabuk bitmiyor
S on gülüþüm var hani unuttun mu ey hayat
Ýnsanlýk gömülmeden, masumiyet ölmeden
Parýltýlý bakýþlar nasýl matlaþtý heyhat!
Toz pembeydi hayaller ruhu bine bölmeden
Kaybetti birdenbire renklerini kâinat
I ssýz, yalnýz bir kentin çýkmaz sokaklarýnda
Arýyoruz sevgiyi define arar gibi
Aðaçtan medet uman kýzýn adaklarýnda
Baðlanýyor ömrümüz yarayý sarar gibi
Kenetleniyor sözler an’ýn dudaklarýnda…
Z aman, ört üstümüze boz renkli topraðýný
Kefensiz gömüldük biz, duasýz ve aðýtsýz
Beyhude yere dökme ey hazan yapraðýný
Yazýldý kaderimiz kalemsiz ve kaðýtsýz
Ördü hüzünden düþler müebbete aðýný
I slanýyor ellerim ne olur yaðma yaðmur
Üþüyor sözcüklerim, þiirlerimse yasta
Boþ kalan çerçevemde anýlarým da mahmur
Küf kokan harabemde hatýralarým hasta
Kalpte isyankâr sýzým, ruhumda sarhoþ gurur…
Seda YÜKLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.