Tütün Kokulum

Hani dallara sarýlýrsýn elinde kalýr ya
Ýþte öylece elinden býr/aktýn sevgimi de
Gerçekte yoktun yada gölgeydin belki alýþýlmýþtým sana
Ki sen yokkende yaþamaya nefessizdim
Savrulur hayatýmýz tütüne sarýlý dumanýyla
Tek nefes yeter sende yaþamaya tütün kokulum
Sen varken bile aynýyým ben sevmeye dair
Ve seni okuyor dilim bu gece ba/kýþlarýn altýnda
Sanki yüreðin sadece bana ait deðilmiþ gibi
Þiir’e lanet edemeden kaybolmak yok
Alýyorsa seni aklýma k/alem gizlice çaresizim ben
Bu dokunduðum duvar sen misali sýcak
G/özlerim d/alýp adalara koyu verdi gülüþlerimi
Ve sen terki evveli s/on sözünle hatýrýmdasýn hala
Unutulmuþluðun arka mahallesindeyim
Islanan gözlerimi çalý çýrpý ateþi kuruluyor her daim
Adý olsun olmasýn bir yerlerimizde umut kanayan yara
Sevmelerimin ertesi dud/aklarýnda þeytani raks belirtisi
Ki elde etmiþliðin hazzý bu olsa gerek
Þimdi sigaraca sarsam tütün kokulum seni ellerimle
Nefesinde boðulsa ritmik duygularým
Sýnýr boylarýnda bir mayýn sesi ansýzýnca
Savrulur elimde tüt/ünüm saramadan ye/terince
Ki dikenli tellerde etlerim lokma lokma leþ kargalarýna
Ay gizlenir dumanýna Us’um yitik ülke bir kaçakçýyým

Sosyal Medyada Paylaşın: