Deniz Feneri
Mum eriyiði damladý,
Ruj lekeli bedenine iç gýcýklýðýyla.
Ýzmarit ihtiras dumaný tohumca saldýrdý.
Ilýklýðýndan faydalanýrken dudaklarýn.
Dalgalarý mavi yataðýnda kayalýkla seviþiyor,
Denizin ihtirasla.
Birde þehvet kokusunda yosun salgýladý ki,
Sert bedenine kayalarýn.
Ay utancýndan gecede saklandý,
Tek þahit denizin açýk feneri.
Devþirme yalnýzlýklarýn akostik seviþmelerini,
Aydýnlatan.
Rüzgar süpürdü geceden yýldýz çocuklarýný,
Dolunayýn.
Ýniltilerine kadýna hasret aç korsanlar,
Toplandý.
Organlarýna tutunup haz yaþadýlar,
Dev ekran yazlýk sinemamsý gibi.
Oynaþmalarýndan aþk üçgeni girdaplarý sel bastý.
Bermuda bile þaþtý.
Ve kasýklarýndan sancýlarý def ederek boranca,
Patladý kayalýklar.
Asi denizin afiþte patiskalarýna,
Kan yerine beyaz köpüklü tohumlar atýldý.
Dinginliðine serilip yayýldý uykulara ,
Seviþmeden arta kalan dokunuþ hazlarýnda.
Ve fener sessizce söndürdü ýþýklarýný,
Aþkýn büyüsünü bozmadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.