Yağmur Konuğum
Konuðumsun dünden beri bende yaðmur
Gözlerim mi sana aç yoksa sen mi muhtaçsýn sevgiye
Hasretlerini dökersen bana korkma dök zehrini
Ben þemsiyemi hatta bütün þemsiyeleri yakarým
Býrak deniz ku/dursun sende dalgalarýna ninni söyle
Poyrazdan vursun hýrçýn dalgalar yüreðimin sahiline
Ki tutarým ellerinden yürürüz kýyý boyu hemde sahilden
Sahiden gel bende aðla retinamý sulandýr
Vur kýr(b)acýný gökyüzüne dolu dizgin coþ
Hani konuðumsun ya ne istersen onu yapalým
Sen yaðdýr ýzdýrabýný bu gece bulutlarýn
Odamda bir gecede ak dolsada saçlarýmýn üzülmem
Üzülmem ki sana Ýstanbul kadar günahkarsan eðer
Kaldýðýn yeri bil/sende ýslat ömrü vuslatýnda
Nefesimi kýrk geçiyor hayatým zamanýn daralýðýnda
Kum saati akýntýda sanki yaþayamadan yere çaldým zamaný
Ömrümde ýslanmadým ýslattýðým geç kalmýþlýðý
Konuksun ya ikram yüreðim sevgiyle kýrýntýlarýma yaðmalýsýn
Gürültüne zebanileri geldi gri meleklerin yýldýz yorgan uykusuz
Feneri sönük zamana hiç kala ömrüme aðlamalýsýn
Ki sen en manalý uðrak limansýn gönlümde yaðmur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.