Kırmızı Bisiklet
Küçüktüm kýrmýzý bisikleti vardý kardeþimin,
Öðretmenimin verdiði paslý eski püskü.
Hep o biner inmezdi indimiydide aðlardý,
O mutluluðu tadar,dayak yemekte bana düþerdi.
Rüzgâr olur uçar,yað gibi kayardý sokaklardan,
Ben koþmaktan nefessizdim ardýndan izlerin.
Kýrýlsada her defasýnda onarýp binmek isterdim umutla,
Oysa rüyalarýmda benimdi sadece kýrmýzý bisiklet.
Filispit kýrýlýp parçalandý,binemedim bir kez,
En son eskici alýp gitti,umudum hayallerim gibi.
Hala koþuyorum aklýma geldikçe hayallerim ardý sýra,
Yüreðime düþtüðünde sen.
Þimdi sevgim kýrýk kýrmýzý elimde þiirce yarým yamalak,
Yaprak gibi tutundum umuda yeminle dönmeni bekleyerek.
Gittin hayali hazanla ardýna bakmadan bisikletle,
Ne yakalayabildim sizi kýrmýzýda nede ulaþabildim hayatta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.