’aklýmýn uçurumlarýna meyletmesin gözlerin her yaným yangýn yeri her yaným heyelan’
dur ve bak topraðýmda umut yeþermez benim kara yaðar yaðmurlarým her gün yeni doðmuþ bir çocuðu kefenlerim yüreðimde týrnaklarým bu yüzden kanar bu yüzden yüzümden ayrýlýk akar benim
dinle hiç bir þarkýda geçmez adým hiç bir þair anlatamaz beni þiirlerinde ve hiç bir masalýn kahramaný olamam ben ölüm uslanýr düþünce ayak ucuma çok kez öldüðümden hiç bir yerde mezarým yok benim
dokun yýldýzlar saçlarýmda tutuþur ay þahit yüreðimin kýyametime tenim kor kör benliðim kýyýlarým kurak adým tuzak bu yüzden kimliksizliðim
ve bak bak gözlerime bak ve gör yýlmýþlýðýmý gör kýyýlmýþlýðýmý içimden dýþýma taþan kanlý nehirleri gör gör kuruttuðum denizleri unuttuðum beni gör
ve sus devrilme cümlelerimin üzerine kana revana bulama kelimelerimi ihlal etme þiirlerimi sus
andým olsun ki iki kelimeyle alnýnýn ortasýndan vururum seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayrık Otu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.