Akide þekeri yaþamda
eritiyordu zamaný
salyalarýndan
çýkagelen çocuk.
Sakladý hüzünlerini
misket koyduðu ceplerinde
Vardý hayatýn acýlarý
her bir renkte.
Yakalandý gözlerinde
Uzak zamanlarýn
yakýn yansýmasý.
Iþýk huzmeleri
yanýp yanýp söndü
Zeytin gözlerinde.
’di’li geçmiþ.
Çýðlýklar ülkesinde.
Döne döne bastý
umudun can kýrýntýsýna
sýyrýldý bedeni ruhundan.
Sýðmadý aðaç kovuðuna.
Dönmeden köþeyi
çaldý hücrelerinde alarm.
Nasýr tuttu yüreði.
Kurmalý bir saatte
yersiz yurtsuz
kaldý korkularý.
Önce kurdu
Sonra yaþadý
Bütün savaþlarý...
Büyüdü özlemlerin uðultusu
Hayata benzemeyen rüyalarda.
Baðýþladý güne beyaz ellerini...
Ýçindeki çocuðu eksiltme þimdi.
Hadi çocuk durma !..
çiz mutluluðun resmini.
Sulu boya ile
boya cennetini!..
Hay Allah
Nasýl da unuttum
senin fýrçan yoktu deðil mi?
Ferda Özsoy.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.