velhasýl iki lafýn belini kýrmaya meylettiðinde kalem kelam aðzý açýk ayran budalasý gibi sýrýtýyor suratýma bütün ilhamým kanepenin arkasýna saklanýyor
ne desem olmuyor sonra altý üstü birbirine geçiyor zamanýn ve kafamdaki karýnca sürüsü baðýmsýzlýðýný ilan ediyor bir an’a dönüyor bin an ve ansýzýn bozuluyor kafam
tühh bütün duygusallýðým hiç oldu bak hani kaný revaný bile arýyor parmaklarým çýt çýkmýyor içimin sessizliðinden devrilen cümlelerin yanýna devrilmek kalýyor geri
tel sarar kýzým tel sarar tel bulamazsa saracak birþey bulur elbet
ve
bitti galiba yani!! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayrık Otu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.